De heuvels van Wielen
Vrijdagmiddag 25 januari - Wij - Annie, Dirkje, Gé, Hennie en Roelie - vertrekken vandaag opnieuw vanaf de Balderhaarweg nummer 7. Ons doel is minimaal 10 km. We combineren daarom wandeling 1 met wandeling 2.
Wim kan er helaas, vanwege een begrafenis, niet bij zijn. Wel fungeert hij als taxichauffeur voor Dirkje, omdat zij geen vervoer heeft, en kan ons zodoende nog wel succes wensen.
Gelukkig is het iets minder koud en is er weinig wind: kortom prachtig wandelweer!
Gé heeft nieuwe wandelschoenen gekocht, vandaag dus een echte vuurdoop!
De route: (ik zal dit keer proberen links en rechts uit elkaar te houden ;-)
Aan het eind van de Balderhaarweg gaan we de grens over, dan rechtsaf de Balderhaar op, de Balderhaar vervolgen tot aan de Duitslandweg. Deze steken we over, maar gaan nu rechtdoor. Aangekomen bij het Landgoed Heidegut, zien we ineens bij de ingang een wandelaar staan. Dichterbij gekomen blijkt dit Truus te zijn! Mans was op het goede idee gekomen haar hier af te zetten, zodat ze toch met ons mee kon lopen. Goed van hem! We vervolgens onze weg, gaan linksaf Wielen in en op een gegeven moment weer linksaf de Industriestrasse op. De heuveltjes zijn wat steiler vanaf deze kant en dat is, in combinatie met toch een flink aantal kilometers meer, goed voelbaar!
Na de "grootste" heuvel hebben we allemaal last van een pietepeuterig klein dipje, maar daar zien we ineens de bus van Lucas Meijer staan! Onze hebjegeenkoekenzopievraag van vorige week heeft effect gehad! Hij heeft heerlijke warme chocolademelk voor ons. Wat een welkome verrassing op precies het juiste moment! Waarvoor onze hartelijke dank! Even heerlijk genieten en snel weer verder, zodat we niet koud worden.
Bij de Duitslandweg aangekomen gaan we rechtsaf en vervolgen onze route via het fietspad. Aangekomen bij De Balderhaar gaan we linksaf.
Als we het bos uit komen wordt het ineens een stuk frisser, dus de mutsen gaan weer op, de dassen weer om en de handschoenen weer aan. Er klinkt wat gerommel in de verte, maar dat blijkt een van onze wandelaarsters te zijn, een ferme wandeling zet volgens haar de "inwendige mens" aan het werk.....
Daar zien we de tonnen alweer en even later zijn we weer op Nederlands grondgebied.
We hebben vandaag maar liefst ruim 11 kilometer gewandeld, ja beste lezer van dit blog, u leest het goed! 11 kilometer! Daar mogen wij best trots op zijn!
Wim kan er helaas, vanwege een begrafenis, niet bij zijn. Wel fungeert hij als taxichauffeur voor Dirkje, omdat zij geen vervoer heeft, en kan ons zodoende nog wel succes wensen.
Gelukkig is het iets minder koud en is er weinig wind: kortom prachtig wandelweer!
Gé heeft nieuwe wandelschoenen gekocht, vandaag dus een echte vuurdoop!
De route: (ik zal dit keer proberen links en rechts uit elkaar te houden ;-)
Aan het eind van de Balderhaarweg gaan we de grens over, dan rechtsaf de Balderhaar op, de Balderhaar vervolgen tot aan de Duitslandweg. Deze steken we over, maar gaan nu rechtdoor. Aangekomen bij het Landgoed Heidegut, zien we ineens bij de ingang een wandelaar staan. Dichterbij gekomen blijkt dit Truus te zijn! Mans was op het goede idee gekomen haar hier af te zetten, zodat ze toch met ons mee kon lopen. Goed van hem! We vervolgens onze weg, gaan linksaf Wielen in en op een gegeven moment weer linksaf de Industriestrasse op. De heuveltjes zijn wat steiler vanaf deze kant en dat is, in combinatie met toch een flink aantal kilometers meer, goed voelbaar!
Na de "grootste" heuvel hebben we allemaal last van een pietepeuterig klein dipje, maar daar zien we ineens de bus van Lucas Meijer staan! Onze hebjegeenkoekenzopievraag van vorige week heeft effect gehad! Hij heeft heerlijke warme chocolademelk voor ons. Wat een welkome verrassing op precies het juiste moment! Waarvoor onze hartelijke dank! Even heerlijk genieten en snel weer verder, zodat we niet koud worden.
Bij de Duitslandweg aangekomen gaan we rechtsaf en vervolgen onze route via het fietspad. Aangekomen bij De Balderhaar gaan we linksaf.
Als we het bos uit komen wordt het ineens een stuk frisser, dus de mutsen gaan weer op, de dassen weer om en de handschoenen weer aan. Er klinkt wat gerommel in de verte, maar dat blijkt een van onze wandelaarsters te zijn, een ferme wandeling zet volgens haar de "inwendige mens" aan het werk.....
Daar zien we de tonnen alweer en even later zijn we weer op Nederlands grondgebied.
We hebben vandaag maar liefst ruim 11 kilometer gewandeld, ja beste lezer van dit blog, u leest het goed! 11 kilometer! Daar mogen wij best trots op zijn!
