Nadat we alle bagage hadden "opgeborgen" was het een complete chaos in het kleine huisje. Geen probleem, dat zagen we morgen wel weer. Nu moesten naar het huisje met de slingers van de familie Egberts. Jarno was nl. die dag jarig en had ons gastvrij uitgenodigd voor een BBQ.
De kadootjes vielen ook in de smaak, vooral de bestseller:
Tot op de dag van vandaag hebben de ondoorgrondelijke, complexe geheimen van de geest van de vrouw de wetenschap voor raadsels gesteld. Hun verwachtingen van mannen zijn torenhoog. Vrouwen willen belangstelling, begrip en liefde. Ze willen waardering, een helpende hand in het huishouden en bovenal: aandacht.Om het onbegrip en de misverstanden in de relatie tussen een man en een vrouw voorgoed uit de weg te ruimen, geeft dit baanbrekende boek je antwoord op de prangende vraag wat vrouwen van mannen kunnen verwachten.*
Keihard ramt de regen op ons pannendak! Wat een lawaai, de oorsuizers sliepen heerlijk ontspannen, maar de rest deed geen oog dicht...
The day before....
Moet eerlijk zeggen, de roomservice is hier werkelijk voortreffelijk. Verse croissants en heerlijk vers stokbrood werden aan huis bezorgd, wat een verwennerij!
Het regende niet meer en de zon brak voorzichtig door, dus het beloofde een mooie dag te worden.
Over tot de orde van de dag, er moet ook nog gegeten worden: KOOLHYDRATEN, dus pasta!
Boodschappen halen in het dorp, bij een grote Casino supermarkt. Eerst even het dorp in geweest, kaartjes en cadeautjes gekocht en allerlei verleidingen weerstaan...Wel nog samen met Wim & Emmie een kopje koffie gedronken.
PASTA DIE DIRKJE!
Smaakte best!
Gé heeft een Sportbijbel van Frederik (van de Haere) gekregen.
Elke dag hieruit een stukkie voorlezen lijkt een traditie te gaan worden.
Vandaag was oons Emmie jarig en dat moest natuurlijk ook gevierd worden, vanzelfsprekend mét Franse taart!
Alle wandelaars, fietsers en vrijwilligers waren uitgenodigd in Huize van de Griend.
E.e.a. werd gecombineerd met een briefing, want wat gaan we morgen ook al weer doen?
Hennie en Roelie (kon geen maar geen afscheid nemen van haar laptop) gingen als laatsten.
Roelie had 's ochtends al gezien dat de slaapkamerdeur niet goed was afgesteld, de deur veroorzaakte een kras op de houten vloer. Roelie vond dat er op dat moment nog aan gesleuteld moest worden, waarom? Dat zal altijd een raadsel blijven...
De deur werd opgetild, maar viel vervolgens op haar linkerWANDELvoet, dus ff paniek, snel een koud doekje er op. Dirkje, inmiddels ook weer verschenen besloot samen met Hennie de deur er weer in te hangen. Dat viel nog niet mee, na zo'n 20 minuten worstelen, verscheen Truus, in nachthemd, met blote voetjes ten tonele. Ze pakte rustig de deur en, voordat Roelie kon roepen "Pas op je blote voetjes!" hing de deur er al weer in ...Chapeau!
Maar liefst 5 dagen later pas schoot Hennie het bijpassende liedje te binnen: De deur, de deure, wie steet er veur de deure! Gelukkig eind al goed. Loat gaon!
De volgende dag, na een slapeloze nacht in een huisje vol adrenaline, gingen we De Berg op.
The rest is history....